ευχαριστοπραξία

εὐχαριστοπραξία, ἡ (Μ)

η τέλεση τής θείας ευχαριστίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευχαριστοπραξία (αντί τού ορθτ. *ευχαριστιοπραξία) < ευχαριστία + -πραξία (< πράξις), πρβλ. α-πραξία, δικαιο-πραξία].